Gameverslaving, de duistere kant van gamen
Elke dag spelen miljoenen mensen wereldwijd computergames. In de virtuele fantasiewereld van de computergames liggen succes en beloning binnen handbereik. Een leuke vrijetijdsbesteding met helaas een donkere kant. Want excessief gamen leidt tot vermindering van aandacht voor school, werk, familie en relaties. Stoppen met gamen is onmogelijk en het werkelijke leven raakt steeds verder op de achtergrond. Hoe ontstaat zo'n obsessie, waarom is het zo verslavend, en hoe herken je gameverslaving?
Wat gebeurt er bij een gameverslaving?
Er zijn enkele tienduizenden gameverslaafden in Nederland, waarvan meer dan de helft jongeren zijn. In totaal is de gemiddelde leeftijd 20 jaar, waarvan de jongste slechts 8 jaar oud is. De die-hards in de game-wereld nemen circa 3% van het totale aantal gamers voor hun rekening. De meeste gebruikers spelen dus enkel incidenteel en zien het als een van de vele plezierige vrijetijdsbestedingen. Overdreven gebruik van games echter, is vergelijkbaar met andere verslavingen. Door vaak te gamen vlucht de speler weg uit de realiteit, ook wel 'escapisme' genoemd. Het brein wordt in bepaald opzicht actiever, zo wordt het tijdens het gamen beïnvloed door adrenaline, endorfine en dopamine, wat een verslavende, aantrekkende werking heeft. Vergelijkbaar met wat er gebeurt als iemand drugs neemt. En dat maakt overmatig gamen meteen tot een soort ziekte. Want als de gebruiker stopt met gamen, zakken die concentraties hormonen weer naar normale waarden waardoor de gamer zich ronduit beroerd gaat voelen: Afkickverschijnselen. Om het prettige gevoel weer te herbeleven wil hij terug naar zijn game.De kick van games
Het spel zelf is natuurlijk van groot belang. In de meeste games wordt de gebruiker de hele tijd beloond of soms gestraft voor zijn daden. Dit noemt men 'kortcyclische feedback loops'. Het steeds zelf ingrijpen in de gang van zaken doet denken aan de elementen die mensen aan gokken verslaafd maken. Je eigen activiteiten prikkelen de hersenen steeds genoeg om niet met andere, vervelende dingen uit de realiteit, bezig te zijn. Je verdooft je negatieve gedachten en vervangt ze door het creëren van een spannende, uitdagende, virtuele werkelijkheid. En wie wil er geen positieve emoties beleven zoals plezier en spanning? Een speler kan in het computerspel iets bereiken (levels), zelf een strategie bepalen, controle uitoefenen en respect genereren van zijn medespelers in het spel, dingen die in de realiteit vaak niet lukken. Zo bekeken is het niet zo vreemd dat het plezier dat voortkomt uit gamen groter wordt dan het plezier dat er in het werkelijke leven te halen is.Verslaving van de toekomst
Volgens een verslavingsdeskundige en directeur van een particuliere afkickkliniek heeft tussen tien en twintig procent van de mensen aanleg voor gameverslaving, hetgeen bevorderd wordt doordat gamers op steeds vroegere leeftijd met gamen beginnen. Ook noemt hij het de 'verslaving van de toekomst'. Dat gameverslaving nog niet overal serieus wordt genomen en zodoende in de kinderschoenen staat zegt echter niets. Want pas in '68 werd alcohol, onder invloed van de wereldgezondheidsorganisatie, als verslaving erkend.Wanneer is er sprake van gameverslaving?
Wanneer ben je nu verslaafd? Gameverslaving wordt duidelijk als het slachtoffer zijn werk, school of sociaal leven en zelfs zijn nachtrust, eten en persoonlijke hygiëne aan het verwaarlozen of opofferen is. De gamer speelt minstens zes uren per dag. Bevestiging krijg je als ook anderen merken dat er iets niets klopt en er commentaar op het gamegedrag wordt gegeven. Heeft het kind dingen te doen waar hij tegenop ziet, dan stelt hij dit uit door lang te gamen. Zo probeert hij ook bepaalde activiteiten volledig te ontlopen. Als je je kind aanspreekt op zijn gedrag zie je vervolgens dat hij liegt, ontkent of kwaad wordt. Dit geïrriteerd raken komt ook voor bij het gamen zelf, als hij wordt gestoord tijdens het spel. Als laatste bevestiging van gameverslaving is als de gamer zijn vrienden rond het game uitzoekt. Zo is gamen niet enkel het spelen van een spel, maar ook een sociale aangelegenheid die ver van de werkelijkheid afstaat. In latere stadia komt ook gebruik van stimulerende middelen voor: energydrankjes, koffie, sigaretten, soft drugs, speed tot zelfs cocaïne aan toe. En wie kent er niet de 'gamer-widow', de eenzame partner van de gamer die het verder maar in haar eentje moet uitzoeken.MMORPG-computergames
Met name MMORPG-computerspellen (Massively Multiplayer Online Role Playing Games) zijn er bekend om dat gamers veel tijd aan het spel besteden. De grote variatie in het spel zorgt er voor dat er geen einde is, en het ook niet verveelt. Ook is er een sociale druk om terug te keren. De spellen met een heldenthematiek en waar de gamer zijn eigen wereld creëert zijn het populairst. In zo'n spel als World of Warcraft dat maar liefst meer dan 9 miljoen fanatieke gebruikers kent, heeft de speler één of meerdere personages die hij ontwikkelt door taken uit te voeren, voorwerpen te verzamelen en tegen monsters te vechten. Bovendien krijgen de de personages nieuwe vaardigheden en verkennen ze nieuwe gebieden in de spelwereld. Het open einde bestaat daaruit, dat de gamer steeds weer 'betere' voorwerpen kan scoren en zo zijn personage verbetert. Het virtuele 'alter ego' wordt een held! En hoe zit het met de verslaving? Het aantal jongens tussen de twaalf en zeventien jaar dat niet meer in staat is te stoppen met online games als World of Warcraft, Guild Wars, Runescape en Call of Duty en er compleet verstrikt in raken, is 'onvoorstelbaar' groot en liep al binnen een jaar na uitkomst van WoW uit de hand.Wie is er gevoelig voor veelvuldig gamen?
Toch zijn computergames en videospellen puur rationeel bekeken op zich niet verslavend, karakter is daarentegen altijd van grote invloed. Zo zijn jongeren die sociaal niet zo vaardig zijn vaker een prooi van gameverslaving. Eenzaamheid, een laag zelfbeeld, geen zelfvertrouwen en 'einzelgänger' gedrag zijn allemaal oorzaken en redenen van overvloedig gamen. Door het gamen vergeten de gamers wie ze zijn, maar verliezen ook hun laatste contacten met de 'echte wereld'. Gek genoeg vertoont een jongere met sociale angsten die veel aan het gamen is, in zijn vertrouwde omgeving soms juist wel opvallend gedrag, namelijk agressie en prikkelbaarheid. Het soort spel -gewelddadig of niet- maakt daarbij niet uit. De oorzaak is dat ze op dat moment niet aan het gamen zijn, dus eigenlijk tijdelijk even aan het afkicken zijn. Vooral als de ouders paal en perk aan het gamen hebben gesteld, komt dit gedrag voor.Jongens gamen meer dan meisjes
Wat iedereen al vermoedt is waar. Jongens gamen dubbel zo vaak en vier keer zo lang als meisjes. Negentig procent van de jongens speelt games. Twee derde doet dit elke dag. Jongens worden vooral aangetrokken door games waar racen, sporten, avontuur, actie of geweld een rol speelt. In een educatieve context speelt men minder. Vaak gaat het natuurlijk om het spel 'World of Warcraft' (WoW) dat online gespeeld wordt en buitengewoon populair is. Bijkomend feit is dat computerspelletjes de vijand vormen van klassieke hobby's zoals het bouwen van modeltreinen, het spotten van vogels of het verzamelen van postzegels, munten, stickers of knikkers. Er is een dramatische afname van dit soort bezigheden vergeleken met wat er gebruikelijk was in de jaren zeventig. Overigens zijn de jongens die niet gamen niet zozeer beter af. Ze lopen een groter risico om echt gewelddadig gedrag te vertonen dan de leeftijdsgenoten die dat wel doen! Deze verrassing was de uitkomst van een Amerikaanse studie. Ook meisjes blijken gek op gewelddadige games, maar houden ook erg van 'building games' zoals de Sims.Na het gamen is het leven saai
Stoornissen in de aandacht en concentratie komen door een gameverslaving veel voor, maar ook al als je slechts twee uurtjes per dag aan het gamen bent. Dit is een uit een grootschalige studie gebleken. De oorzaak van deze stoornissen ligt in de drukke, snel veranderde en flikkerende beelden en perspectieven die het brein te verwerken krijgt. De hersenen passen zich aan deze toevoer van beelden aan. Vertoeft de gamer vervolgens in een rustiger omgeving waar minder stimuli zijn, bijvoorbeeld in de klas, dan ontstaan er problemen met opletten. Het kind kan er letterlijk niet tegen om stil te zitten in een relatief saaie omgeving, wordt druk of verdwijnt juist in dromenland. Zo zijn er voorzichtige conclusies die wijzen op een connectie tussen ADHD en gameverslaving. Desondanks zijn er zeer veel jongeren die hun gameverslaving verstoppen, zodanig dat ouders en school het niet opmerken, of machteloos toekijken. In dat geval worden school- en leerproblemen ten onrechte toegedicht aan diverse psychische stoornissen, terwijl de echte oorzaak enkel het excessieve gamen is.Waarschuwing op games trekt juist aan
Verbied iets, en het wordt opeens gewild! Etiketten die voor geweld in games waarschuwen, maken de spellen juist zeer aantrekkelijk voor jongeren, zo is uit Amerikaans onderzoek gebleken. Hoe hoger het leeftijdsadvies, hoe aanlokkelijker het spel wordt. Vrijwel elk gamend kind is uit op het spelen van een spel dat eigenlijk voor oudere kinderen of zelfs volwassenen is bedoeld. En ouders hebben soms geen idee welke games hun kinderen spelen, laat staan welke games het kroost op internet downloadt. Jongeren kunnen dan ook vrij simpel aan gewelddadige, voor hun leeftijd ongeschikte games komen. De weinige ouders die zich hiervan bewust zijn, interesseert het vaak niet, zo is uit een Nederlandse studie gebleken. Behalve dit doen game-makers er alles aan om verslaving juist te stimuleren. Er zijn geen richtlijnen voor het ontwerpen van spellen, dus heeft men vrij spel. De mate van verslaving wordt daarom doelbewust meegewogen in hun commerciële strategie en vertaalt zich in de 'verslavingspotentie' van het spel. Hoe meer mensen gamen, hoe harder de kassa van de ontwikkelaars rinkelt.Is gamen enkel kommer en kwel?
Totaal niet! Agressieve spelletjes waarbij het neerschieten van anderen de boventoon voert, blijken niet zo fout te zijn als je zou denken. Uit een studie is gebleken dat games de snelheid van het denken verbeteren en ervoor zorgen dat gamers beter om kunnen gaan met de eisen van het moderne leven. Spelen van een game vereist nogal wat. Zo doet het een beroep op je natuurlijke reflexen, je reactievermogen, probleemoplossend vermogen, ruimtelijk inzicht, geheugen en het vermogen om te multitasken. Om aan de heersende, flexibele levensstijl te voldoen is het erg handig over deze vaardigheden te beschikken. Wie een drukke baan heeft en in zijn vrije tijd aan het gamen is, ontwikkelt zijn flexibiliteit steeds meer. En ook voor ouderen blijkt het goed om ze aan een gewelddadig spel te zetten! Senioren met denkproblemen verbeteren de kracht van hun hersenen en houden hun brein jong.Wie is schuldig aan gameverslaving?
Deskundigen en artsen erkennen dat gameverslaving een steeds vaker voorkomend verschijnsel is wat epidemische vormen aanneemt, maar toch is gameverslaving geen 'medische ziekte'. Zodoende worden eventuele behandelingen van een dienst of instelling nog niet vergoed. Het is dus aan de ouders en omgeving om op het gamegedrag te letten, en bij tekenen van gameverslaving alternatieven aan te bieden. Dat wat betreft het eigen huis. Maar wat gebeurt er in de wereld? In Korea valt men dood neer na dagenlang non-stop gamen, China pakt de MMORPG verslavingen aan, en overal doen afkickklinieken goede zaken. Gameverslaving is over de hele wereld een groeiend probleem waarbij niemand precies weet wie de schuldige is, en maatschappelijke verantwoordelijkheid ver te zoeken is. Moeten we de beschuldigende vinger wijzen op de game-industrie die zwijgt over de verslavingsrisico's van hun producten, of is het gameverslavingsprobleem een individueel verhaal? En wat is de rol van de overheid? Moet deze maatregelen nemen om de toenemende verslavingen aan te pakken, of is het allemaal een kwestie van tijdgeest? Vele vragen waar de gamers in elk geval niet mee zitten.'“You do anything long enough to escape the habit of living, until the escape becomes the habit.' ~ David Ryan
Gerelateerde artikelen
Gevolgen van gamen en kenmerken van gameverslavingComputerspellen lijken heel onschuldig en zo af en toe een spelletje spelen kan ook geen kwaad. Computerspelletjes zijn…
Stop met roken, want je partner zoent met een vieze asbakRoken kost een vermogen, maar de gezondheidsschade is de hoogste prijs die een roker betaalt. Longemfyseem, longkanker,…
Stoppen met BlowenStoppen met blowen is lastig. Voor iedereen voelt stoppen anders. Als je wel gewoon sigaretten rookt dan heb je in ieder…Bronnen en referenties
Reacties
Marvin, 29-12-2012
Ik ben 13 jaar en ben heel erg game verslaafd aan runescape, GTA en World of warcraft en volgens mijn vrienden en dat is ook wel een beetje zo ben ik beter dan een volwassene ik heb het spel nog nooit gedaan en iemand anders wel en we doen het samen dan ben ik beter dan die persoon is al meerdere keren voorgekomen ik doe door het gamen het slechter op school, en ik heb ook wel eens niet geslapen omdat ik zo verslaafd ben wie heeft er een idee hoe ik kan stoppen?
Reactie infoteur, 30-12-2012
Hi Marvin, je vraag is in voorgaande reacties al aan de orde gekomen. Lees alles grondig. Groetjes, A.
Anonymous, 23-08-2012
Ik heb dit artikel eens goed gelezen en Ik zie veel dingen die ik bij mezelf herken maar ook weer dingen dat ik denk waar slaat dit nou weer op. Ik speel wel 2 uur op de xbox 360 en als ik echt een goede rpg speel of als ik tegen het einde aan zit dan speel ik soms wel 3uur. skyrim is zo'n spel waar ik mij zelf in kwijt kan raken vandaar dat ik ook 120 uur heb gespeeld in mijn eerste playtrough en in mijn tweede character zit ik opde 20+ en ben nog lang niet klaar. maar naast mijn lichte xbox verslaving want ik speel puur omdat ik niks te doen heb maar naast mijn game hobby bof ik dat ik heel sportief ben waardoor ik meer buiten dan thuis ben. Ik doe het ook goed op school met redelijke cijfers waardoor ik niet zoveel last heb van mijn lichte gameverslaving. Maar onder mijn vrienden ben ik wel bekend als de gamenerd en sportman ik zit op taekwondo kickbox en voetbal en omdat ik teveel train heb ik jammer genoeg mijn meniscus gescheurd waardoor ik de hele zomer thuis mag blijven. Dat betekent dat ik alleen op de xbox zit als ik niks te doen heb. maar in het stukje na het gamen is het leven saai klopt niet voor mij tenminste ik blijf de hele dag thuis met gips kijk alleen tv zit op de pc en ook veel op de xbox maar omdat ik nu zoveel tijd heb om te gamen is gamen juist saai geworden ik heb skyrim al heel lang gespeel en kan niks meer doen. forza uren gespeeld dirt batman arkham city heb ik uitgebreid gespeeld en ben al bij de 304 riddles en deus ex 2 x uitgespeeld en ik heb nu helemaal niks te doen thuis dus ik vind dat gamen niet zo leuk is behalve als je voorraad strekt met nieuwe games dan blijft gamen zoiezo leuk ik ben blij dat ik naar school ga eindelijk iets beters te doen
Reactie infoteur, 26-08-2012
Hi Anonymous, gelijk heb je. Je bent een ervaren gamer en eindelijk toe aan het 'echte leven'… ;). Groetjes, A.
Rory, 06-03-2012
Welke soort van behandeling is hier in Nederland voor gameverslaving? Mijn zoon gaat al 4 maanden naar psycholoog, maar geen verbetering. Hij gaat niet meer naar school, onze leven in familie is verwoest…
Reactie infoteur, 07-03-2012
Hi Rory, er is geen specifieke behandeling voor gameverslaving. Wel zijn er psychologen die zich gespecialiseerd hebben in (game)verslavingen. Als er geen vooruitgang is, dan zijn de bezoekjes aan die psycholoog zinloos. Misschien is de aanpak niet streng genoeg of is het op een andere manier ontoereikend. Naast gesprekken is het noodzakelijk dat de computer (tijdelijk) het huis uit gaat. Groetjes, A.
Paul, 16-02-2012
Bedankt voor artiekel. Het is goed om te lezen dat er al zoveel over te doen is. Maar pak je met de tips die hier worden gegeven de kern van het probleem aan? Ik merk dat ik zelf erg in dit kader val, ik kan ook, net als vele met mij hier helemaal verdwijnen in het gamen.
Ik heb WoW gespeeld, hier was ik van af. En nu zoek ik die verslaving in andere games. Dit ging me toch een tijd goed af. De laatste tijd merk ik wel weer dat ik steeds meer game, sneller de console aanzet. Dagen spendeer met het opzoeken van info over de games. Het is vreselijk.
Als ik nu per direct stop, en alles aan de kant gooi. Lost het zich dan vanzelf op? Nee. Ik zoek gewoon een excuus om me op iets anders te storten. Of het nu schilderen, postzegels verzamelen of sporten is. Hierin is sporten nog een beetje sociaal (ook al kun je de sport school in en uit lopen zonder een gesprek te gevoerd hebben) en schilderen natuurlijk een stuk minder.
Ik denk dat iedereen hier moet achter halen waarom je het gamen niet los kan laten. Mijn buurjongen, heeft dit probleem net als ik. Echter hij is nog lang niet van Warcraft af. De tijd en moeite die hij nu in de game stopt, als hij deze tijd in het bespelen van een instrument had gestopt was hij geniaal. Maar zou hij dit doen, dan nog lost het niet de kern van het probleem op.
En die kern is het moeilijkste is het niet?
Reactie infoteur, 17-02-2012
Hi Paul, in het artikel staat uitgebreid beschreven waarom gamen zo verslavend is. Wat de kick is, en waarom mensen er niet mee willen stoppen. Je spreekt over de 'kern van het probleem', alsof dat iets is dat buiten het gamen ligt, bijvoorbeeld een bepaald karakter of bepaalde eigenschap in de persoon zelf. Onder het kopje 'wie is er gevoelig voor gamen' lees je daar alles over. Natuurlijk is de een gevoeliger voor verslaving dan de ander, maar het is een vaststaand feit dat games expres verslavend gemaakt worden. Zelfonderzoek is nuttig, maar is in dit geval niet voldoende. Gamers zijn ook maar gewoon mensen ;). Groetjes, A.
Jongen Met Een Vraag, 23-01-2012
Hallo, ik ben een jongen van 16 jaar, ik speel ook veel video games. Ik schrok toen ik dit las aangezien ik ook redelijk veel van deze symptomen vertoonden. Ik stel vaak mijn huiswerk uit door veel te gamen, mijn concentratie is ook erg afgenomen in de les. Eerst vroeg ik mij af hoe dit allemaal kwam? Maar nu lijkt alles op zijn plaats te vallen.
Ik had eigenlijk een vraag. Wanneer ik minder met gamen, betekend dit dat alles dan weer normaal wordt? Ik me weer beter kan concentreren in de les en minder de behoefte heb om mijn huiswerk uit te stellen?
Reactie infoteur, 24-01-2012
Hi Jongen Met Een Vraag, ja natuurlijk. Lees ook de reacties aan anderen. Hoe minder je je bezighoudt met gamen, hoe meer tijd er is voor andere dingen. Voor concentratie in de les is vooral ruim voldoende slaap van belang. Hoe beter je geslapen hebt (minimaal acht tot negen uren), hoe meer stof je opneemt. Wil je toch blijven gamen, zet dan een maximum op bijv. een uurtje per dag en stop dan. Zet er desnoods een wekker bij! ;) Daarnaast moet je met jezelf afspreken dat je pas mag gamen als AL je huiswerk af is. Succes, A.
Roy, 15-12-2011
Ik ben geintroduceerd met spelletjes als kleine jongen en het werd voor mijzelf toch wat dwangmatig rond een jaar of 14. voor mijzelf werden spelletjes interresanter namate ze realistischer werden alhoewel ik me zeker ook wel kon vermaken met toenertijd geziende spelletjes die niet zo in het daglicht stonden of niet zo realistisch waren.
Ik kan me zeker plaatsen in het bovenstaande artikel, voor mij was het inderdaad schuilen voor de huidige situatie, want als ik eenmaal achter een computer zat en ik kon "mijn ding" doen dan was ik gerustgesteld, geconcentreerd bezig waar ik gebleven was, en niemand had een mogenlijkheid mij daarin te storen, mocht het voorvallen dat iemand na meervouding keer mijn naam roepen terwijl ze naast me stonden erin slagen om mijn aandacht te krijgen werd dat in mijn ogen gezien als gestoord worden in wat ik destijds belangrijker vond dan het onderwerp waarmee diegene mij "lastig" mee viel, wat kon escaleren in: mijn spelletje is niet alleen belangrijker dan het onderwerp, maar zelfs belangrijker dan de persoon die mij aansprak.
Het onstond door het schuilen voor "problemen", en namate ik 'ouder' werd veranderde mijn mentaliteit daarin, mijn defensieve verantwoording was altijd het zelfde voor iemand die het niet begrijpen kon dat ik zo lang - en voornamelijk aan een stuk door - achter de computer kon zitten en dat was: Wat heb ik beters te doen? ik had weinig geld alhoewel ik werk had dus kon weinig ondernemen en had daar eerlijk gezegd ook geen behoefte aan, dus de opties naar mijn mening werden vrij beperkt als ik het heb over opvulling van mijn vrije tijd. ik kon tv kijken, ik kan achter de computer zitten, en zo waren er andere overwegingen die je maakte maar uiteindelijk kwam je tot de conclusie… dan zit ik liever achter de computer dan het alternatief, die verantwoording tegenover iemand anders was in mijn situatie altijd voldoende om iemand het te laten inzien waarom ik zo lang kon gamen. en zoals met veel dingen, als er eenmaal een excuus of verantwoording voor een daad is gevonden en met succes word verwerkt dan verschuil je je daar achter en heb je het klaarstaan wanneer "er naar gevraagd' word.
alles wat het leven had te bieden kon de virtuele wereld beter, in termen van sensatie, opwinding, etc, alle emoties werden veel meer gestimuleerd, en net zoals iemand die iets teveel van iets krijgt word dat een gewenning. en zodra je het niet meer beleefd heb je het nodig enof ben je al weer naar het moment aan het werken dat je het weer kon voelen.
Met dat gezegd te hebben, nu ik 24 ben en af en toe nog steeds een spel speel alhoewel het zeer drastisch is afgenomen, ik niet kan zeggen dat ik niet verslaafd ben, want dat ben ik nog steeds, alleen heb ik dat bereikt door een andere gedachtegang aan te nemen en er anders tegen aan te kijken dan ik eerst deed, en dat heeft met niks meer te maken dan de realisatie dat ik mijn tijd gewoon verkeerd heb ingedeeld, terugkijkend. ik vind alleen wel dat het heel simpel is om een probleem te herkennen terwijl de oplossing aan het einde nooit vernoemd word, enof daar therapie en herhaling voor nodig is om het "uit je te praten"
in mijn mening komt dat omdat het een globaal probleem is, en het een heel breed onderwerp is om daar simpelweg een antwoord onder te plakken, hoewel sommige er een boodschap aan kunnen hebben is dat niet voor iedereen zo.
Tijd zal het leren, zegt men. dat heeft het maar dat heeft mij 10jaar van mijn leven 'gekost'.
en ik ben er nog steeds niet vanaf omdat ik nog steeds met een routine spelletjes speel die ik op dit moment interresant vind. en alles wat je met een bepaalde routine doet blijft een verslaving. mag dat zes uur op een dag zijn of elke dag 30min, dus ik ben nog steeds verslaafd, alleen heeft het nu minder inpact op mijn realiteit dan dat het gedaan heeft.
Voor heel veel mensen is de tijd anders opvullen de manier om de routine te verbreken, maar voor iemand zoals mijzelf die een rustig leven lijd, van mijn rust en eenzaamheid (tot een bepaalde grens) wilt genieten dat een moeilijke opgaven doordat nogmaals het alternatief niet zo aantrekkelijk is.
Mijn antwoord voor mijzelf: word sterker, neem verantwoording, zodat je je niet meer hoeft te verschuilen of hoeft weg te rennen waar het voor mij mee begon. ik wist dat het een langzaam process was en daar heb ik me bij neegelegd, elke duizend stappen begint met de eerste stap die je maakt.
en voor mensen die toekijken naar de verslaving, interresse tonen in hetgene waar de persoon mee bezig is al kan je het niet begrijpen is een grote stap, al kan je niet vaak doordringen, herhaal het. toon die interesse en doe dat op een rustige, gemeende toon.
bekritiseer die persoon niet maar ontwikkel een rustige 'open' omgeving zodat het VOOR HEM/HAAR overkomt dat het accepteerd is om het met jou erover te hebben op zijn/haar tempo. elk moment dat hij/zij met jou aan het praten is, is een moment niet beinvloed door het spelletje, en dat kan in sommige gevallen hetgene zijn waar die persoon belangstelling naar heeft en weer zijn krijgt in andere dingen. ik praat zelf uit ervaring van mijzelf en andere om me heen, ik ben geen doctor ik basseer dit niet op onderzoeken, etc. dit is puur hoe ik het heb ervaren en hoe het voor mij en sommige mensen om mij heen heeft gewerkt zodat ik niet zo dwangmatig meer computer. en ik hoop dat daar nog iemand op aanvulling van dit artikel nog een boodschap aan heeft.
Reactie infoteur, 02-01-2012
Hi Roy, dank voor het delen van je ervaringen! Groetjes, A.
Henk, 14-12-2011
Heeft iemand hier een antwoord op de vragen waarom zijn er steeds meer gameverslaafden en wat gebeurt er met de gameverslaafde?
danku
Reactie infoteur, 15-12-2011
Hi Henk, steeds meer games, steeds meer gameverslaafden. Wat er gebeurt met de gameverslaafde lees je verder in het artikel. Groetjes, A.
Anoniem, 02-11-2011
Het vervelende aan deze "verslaving" is dat ik er slechte gewoontes en ongezonde leefstijl aan overgehouden heb. Ik eet graag makkelijk (o.a. junkfood) en heb moeite met dagelijks douchen en tandenpoetsen. Ben echt hard aangekomen. Sociale contact gaat moeizaam vergeleken met vroeger. Wel heb ik gemerkt dat als ik een tijdje niet achter de pc heb gezeten, dat ik vanzelf alweer een stuk gezonder ga doen. Maar helaas verval ik snel in deze "verslaving". Studeren gaat heel moeilijk. Heb soms het gevoel dat mijn hoofd en concentratie in de buurt van mijn pc liggen. De computer heeft min of meer een centraal punt genomen in mijn leven. Kan gewoon niet meer concentreren op mijn studie. Eindeloos browsen en mezelf afleiden lijkt mij niet zomaar een onschuldige "sog" probleempje. Zit ik niet te computeren, dan zit ik wel mijn tijd te verdoen aan andere onzin. Ik probeer vaak af te spreken met vrienden en te sporten. Maar buiten dat lijkt het wel alsof ik niks anders kan doen dan mijn leven vergooien aan "niks doen". Het is niet alleen het computeren waar ik van af wil, maar ook het "niks doen" wanneer ik niet achter de pc zit. Ik zit echt in de greep van deze "verslaving". Kan ik echt niks anders meer doen dan computeren in mijn leven? Ik vraag me af hoe ik hier van af kom :(
Reactie infoteur, 03-11-2011
Hi Anoniem, op een dag zul je inzien dat die games enkel tijdverspilling zijn en je leven anders gaan indelen. Vooralsnog ben je niet zo ver en dat vraagt ook wel veel moed. Zo zou je bijvoorbeeld heel drastisch te werk kunnen gaan en die computer het huis uit kunnen doen. Moet je dan voor je studie aan de computer werken, dan kan dat in de bibliotheek o.i.d. Als er namelijk geen computer meer is, dan valt er ook niets te gamen, nietwaar? Wellicht heb je die strenge aanpak wel nodig. Wil je het minder radicaal aanpakken dan komt het op je zelfdiscipline aan. Bijvoorbeeld van te voren met jezelf afspreken dat je maximaal twee uur per dag mag gamen, en een wekker gebruiken om de eindtijd aan te geven. Zo houd je nog voldoende tijd over voor andere dingen. Overweeg eens of je dat waard is, want met zo'n maatregel heb je alles, namelijk tijd voor studie, tijd voor gamen en tijd voor vrienden (zijn het wel de goeie? ;)). Zoals het nu is, heb je enkel tijd voor gamen. En dat is zonde van je leven. Denk erover! Succes, A.
Anoniem, 05-10-2011
Af en toe krijg ik wel het idee dat ik teveel game en ik herken mezelf ook in veel van de dingen die hier geschreven staan, nu is het bijvoorbeeld 01:15 uur en ben vanaf 17:00 uur constant aan het gamen geweest. Het is nu zelfs zo erg dat ik liever thuis blijf om te gamen ipv. stappen op een vrijdag avond. Zelf weet ik dat wat ik doe verkeerd is, maar ik kan mezelf er niet toe zetten om te stoppen, of ieder geval te minderen, zijn er hier nog tips over te vinden? Het enigste wat ik kan vinden gaat over verslavingsklinieken ect.
Reactie infoteur, 06-10-2011
Hi Anoniem, het is moeilijk om een gameverslaving op een minder drastische manier aan te pakken. Verslavingsklinieken, de computer het raam uit, verplicht andere dingen doen… het zijn de manieren om er vanaf te komen. Ik begrijp dat je jezelf liever wat milder tegemoet treedt. Heb je vrienden, dan is dat al een hele plus. Je kunt bijvoorbeeld wat meer met hen afspreken en leuke dingen gaan doen. Heb je geen vrienden, zoek ze dan online en babbel over van alles, bijvoorbeeld over games ;). Ook kun je natuurlijk een real life hobby of sport gaan doen, wat vaak leuker is dan je nu denkt. Nog een tip is met jezelf afspreken om per dag enkel twee uurtjes te gamen en niet langer. Dit is natuurlijk wel een moeilijke, maar waar een wil is is een weg. Rammel jezelf eens grondig door elkaar. Wil je je leven doorbrengen in de nepwereld aan dat apparaat, of acht je jezelf toch wel wat meer waard dan dat? Want daar komt het op neer. Succes, A.
Anoniem, 06-09-2011
Ik game zelf redelijk vaak, toch stap ik weg van mijn pc wanneer ik dat wil en voel mij nergens toe verplicht. Mensen die maar niet kunnen aanvaarden dat gamen dingen vervangt van vroeger toen mensen nog graag met treintjes speelden tot hun 40 jarige leeftijd zijn gewoon oud. Jongeren spelen niet meer buiten; "dat is niet cool, je hoort er niet meer bij" ze zullen worden gepest. En ouders die daar anders over denken zijn waarschijnlijk gewoon oud of gaan niet met de tijd me. Ik vind gameverslaving dan ook een grote belediging voor zo ongeveer de halve wereld die momenteel dus "gamed".
Reactie infoteur, 07-09-2011
Hi Anoniem, iedereen kijkt er weer anders tegenaan. De een noemt het een echte gameverslaving, de ander vindt veelvuldig gamen de gewoonste zaak van de wereld. Meestal spreekt men officieel pas van een verslaving als de andere dingen in het leven eronder lijden. Groetjes, A.
Nicko Vandesonneville, 02-05-2011
Dankje voor dit artikel, ik heb veel van deze info kunnen gebuiken voor mijn eindwerk niet-confressionele zedenleer!
Reactie infoteur, 03-05-2011
Hi Nicko, gameverslaving en zedenleer? Grappig. Groetjes, A.
Jan de Vries, 21-03-2011
Erg bedankt voor dit artikel, heb er eg veel aan gehad!
Reactie infoteur, 22-03-2011
:)
Laatste update: 30-01-2018
Rubriek: Mens en Gezondheid
Subrubriek: Verslaving
Bronnen en referenties: 1
Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg bij medische problemen en/of vragen altijd een arts.